Zonder verleden geen heden. De mensheid is al snel het verleden vergeten. De mensheid lijkt niet te willen veranderen, ja we zijn goed in alles willen veranderen, maar leren we wel van de lessen uit het verleden?
Aan de oppervlakte lijken we anders, we ontwikkelen ons, we bedenken nieuwe regels, nieuwe levensstandaard. Elke (nieuwe) generatie omarmt het nieuwe en schaft het oude af. We weten namelijk niet eens meer hoe we uit steen een gereedschap (werktuig) kunnen maken. Oude ambachten die verloren gaan. Zo is bijv. een werktuig maken uit steen, 2 miljoen jaar geleden allang vergaande glorie. En ook hoe we ons konden genezen vanuit de natuur, dat we een zelfgenezend vermogen hebben, dat het medicijn in de natuur ligt, ook vergaande kennis. We dwalen steeds verder en verder af van de onze natuurlijke bron. Met gevolgen dat we zieker zijn dan ooit, waar de mens vroeger stierf aan infecties, sterven we nu aan welvaartsziektes, door o.a. uitputting van het lichaam.
Steeds meer (huis) artsen ontwaken weer langzaam en keren terug naar de oorspronkelijke basis van Hippocrates, de grondlegger van de westerse reguliere geneeskunde. Eén van zijn eed was: Laat uw voeding uw medicijn zijn en uw medicijn, uw voeding, en ook: Ik zal naar mijn beste oordeel en vermogen en om bestwil mijner zieken hun een leefregel voorschrijven en nooit iemand kwaad doen In 1878 werd er in Nederland een artseneed ingevoerd, die was gebaseerd op de eed van Hippocrates. Er bestaan verschillende vormen van de artseneed van de grondlegger van de westerse geneeskunde. De huidige eed van de KNMG lijkt – naar de letter van de tekst genomen – weinig meer op de oorspronkelijke versie van de eed van Hippocrates. Eén van deze is nog aardig in tact gebleven: Ik zal mijn voorschriften geven naar beste weten en kunnen, tot welzijn van de patiënten en ik zal hen behoeden voor alles, wat schadelijk en verkeerd is. Je mag je afvragen, klopt dit nog wel in deze moderne tijd van marktwerking en synthetisering? Zijn onze (huis) artsen wel onafhankelijk of krijgen ze provisie over het voorgeschreven medicijn? Dit hoort en ziet u bij de podcasts van Oersterk.
Ze noemt zich de 'eerste medicijn vrije huisarts van Nederland, Marije Berkelaar. In de podcasts van OERsterk, vertel ze je waarom zij deze weg is in geslagen. Ze verteld over:
- hoe ze fysieke klachten kreeg van het voorschrijven van medicatie (en besloot een andere weg te gaan) - haar visie op een lichaam dat ziek is - de behoefte om naar de kern van een klacht te gaan (en de mens achter een klacht centraal te stellen) - hoe haar omgeving reageerde – zowel positief als negatief - toen ze besloot om als huisarts te stoppen - haar visie op de arts van de toekomst - hoe pillen mensen van groei kunnen weerhouden - het gedrag van mensen als vast patroon (en waarom veranderen zo lastig is, zelfs als het lijf signalen geeft) - het belang van een steunende omgeving (en dat je familie soms zelfs hier niet goed bij aansluit) - een andere kijk op tegenslagen - wat je kunt doen bij klachten (een persoonlijke zoektocht als medicijn) - een persoonlijk inzicht dat er meer manieren zijn om naar de wereld te kijken (en het doorbreken van haar oude cognitieve weerstand) - veiligheid en verbinding als noodzakelijke basis voor verandering - suggesties om het gezondheidslandschap vitaler te maken (focus op - biologische voeding en preventieve gezondheid) - haar ochtendroutine, met onder andere dankbaarheid - de ambitie om mensen in Nederland positief te beïnvloeden
Bekijk de film en u hoort haar bijzonder weg.
En dan nog zo een jonge arts, een longarts die ook anders durft te denken, David Prins. Hij kreeg een Onderbuikgevoel en kritische vragen rondom COVID-19
Ik schrok van het bericht van gezondheidsminister Hugo de Jonge.
Het is wachten op een vaccin tot we terug kunnen naar de 'normale' samenleving kunnen, totdat het vaccin er is geen grote evenementen of andere grote publieke bijeenkomsten. Wie is David Prins
Reacties
Een reactie posten